door Daan Muller (2002)
Grandmaster William C.C. Chen
Twee keer per jaar komt master William C.C. Chen naar Nederland om zijn tai chi lessen te geven. Hij geeft dan les in vorm, push hands, applicaties en boksen. Bij ieder onderdeel verandert voor mij zijn houding. Tijdens zijn vormles valt me vooral zijn ontspanning op. Tijdens zijn bokslessen zie je dat hij plezier heeft en komt er een glimlach op zijn gezicht.
Grandmaster Chen geeft tijdens het boksen wonderlijke aanwijzingen. Volgens hem is een stoot geven bijna hetzelfde als de beweging die je maakt bij het inschenken van koffie of thee. Als je dat probeert zul je erachter komen dat hij gelijk heeft.
Laura Stone
Laura Stone is een senior student van William Chen. In 1996 is zij naar Deventer verhuisd en heeft daar haar tai chi school, The Studio, geopend. Ze geeft haar lessen aan kleine groepen, enthousiaste studenten. Zij geeft les in de vorm, vormverdieping en applicaties, zwaard vorm, push hands en tai chi boksen.
De dag
Één keer in de maand is er een boksworkshop. Voor beginners op zaterdag en voor gevorderden op zondag, van 10.00 tot 17.00 uur. Zo’n workshop begint vaak met het oefenen van de verschillende stoot technieken. In de workshop is veel aandacht voor de techniek, het juiste gebruik van de body mechanics bij het stoten. Nadat het solo geoefend is, wordt het tijd om dat in tweetallen te gaan doen. Verder wordt er geoefend in het opvangen en ontwijken van stoten. Soms doen we de vorm, soms wat schoptechnieken. De dag eindigt altijd in een round robin, vrij sparren, joepie!
Persoonlijke ervaring
Ik kan mij nog goed herinneren dat ik als beginner een uurtje bij een boksworkshop kwam kijken. Ik wist niet wat ik zag! Een stuk of 6 à 7 mannen en vrouwen (ja, ook vrouwen) met ENORM grote bokshandschoenen aan waren met elkaar aan het boksen. Je kon aan hun rode gezichten zien dat dit een heel andere inspanning vraagt dan het doen van de vorm.
Na een minuut of tien, toen ik de aanblik wat minder vreemd vond, begon het bij mij te jeuken, ik wilde ook meedoen. En sindsdien ben ik van de partij.
Tijdens de eerste lessen vond ik het erg vreemd om een ander te slaan, dat is toch iets wat je in het dagelijkse leven niet vaak doet. We deden een oefening waarbij ik mijn partner sloeg en de taak van mijn partner was om de stoot op te vangen. Ik moest heel zacht beginnen te stoten en steeds iets harder stoten totdat mijn partner aangaf dat het niet harder hoefde. Ik begon heel zacht en stootte steeds iets harder, tot ik op een bepaald moment niet harder wilde stoten. Dat was prima, dat was mijn grens (op dat moment).
Kort daarna was het mijn beurt om de stoten te ontvangen. Dat was ook een geheel nieuwe ervaring voor mij.
Het heeft heel wat instructie en oefening gekost om dat een beetje onder de knie te krijgen. Het is namelijk de bedoeling dat je de stootkracht van de ander door je lichaam naar de grond stuurt (naar je 3 spijkers). Op die manier kan mijn lichaam in zijn eigen structuur blijven, zodat de stoot mij niet zo stoort.
Door deze manier van oefenen ben ik nu minder bang om een stoot te krijgen en kan ik me mentaal en dus ook fysiek beter ontspannen. Tijdens het vrij sparren is het natuurlijk de bedoeling om zo veel mogelijk de stoten te ontwijken. Als je ontspannen bent is het makkelijker om de stoten te ontwijken.
Ik ben heel blij dat ik door Laura met het tai chi boksen in aanraking ben gekomen. Het geeft me veel voldoening om op deze actieve manier met tai chi bezig te zijn.
Deventer, 2002